Chocolade is giftig voor je hond en dus absoluut niet geschikt als lekkernij. En gelukkig weten de meeste eigenaren dit ook. Het kan zelfs dodelijk zijn. Maar: een ongelukje zit snel in een hoekje en dat betekent stressvolle uren, en talloze schietgebedjes voor je hond.
Je weet misschien dat ik zelf altijd graag wil snappen waarom… of Hoe dan?
En dus ging ik op zoek naar antwoorden op mijn vragen over chocoladevergiftiging bij honden, ik schreef ze natuurlijk meteen op:
- Wat maakt chocolade giftig voor honden?
- Hoeveel chocolade is giftig? En maakt de kleur van de chocolade verschil?
- Welke symptomen krijgt een hond na het eten van chocolade?
- Mijn hond heeft chocolade gegeten: wat moet ik doen?
- Chocoladevergiftiging bij honden: een extra risico met kerstmis en pasen
En natuurlijk heb ik ook de antwoorden verzameld:
1. Wat maakt chocolade giftig voor honden?
Chocolade wordt gemaakt van cacaobonen die Theobromine bevatten. Dit stofje zorgt voor de bittere smaak in de cacao. Theobromine is een plantaardig goedje dat direct het centraal zenuwstelsel en de hartspier een prikkel geeft. Ook verslapt het bepaalde spieren (vooral in de bronchiën) en het vergroot de hoeveelheid urine die door de nieren wordt geproduceerd.
Dus het genot van chocolade zit ‘m vooral in de ‘kick’ die je van de Theobromine krijgt.
Voor mensen is dit geen probleem, maar voor honden wel. Bij mensen wordt deze theobromine door middel van een enzym afgebroken en weer uit het lichaam geloosd. Maar honden hebben dit enzym niet. Dus ze kunnen de Theobromine niet goed afbreken.
Zonder dit enzym gaat het afbreken heel langzaam, en met veel moeite. Dus de Theobromine blijft enorm lang in het bloed zitten en kan daar zijn werking uitoefenen. En juist daardoor ontstaan problemen in het lichaam: spieren verslappen of verstijven, het centraal zenuwstelsel functioneert niet meer goed, en uiteindelijk kan de hond zelfs overlijden door bijvoorbeeld een hartstilstand of het stoppen van de ademhaling.
2. Hoeveel chocolade is giftig? En maakt de kleur van de chocolade verschil?
De hoeveelheid Theobromine in het bloed is dus het grote probleem. Dit kan de hond ‘oplopen’ door ineens te veel chocolade te eten, maar ook door langere tijd regelmatig kleine beetjes chocolade te snoepen. Uit studies blijkt dat honden die gedurende enkele maanden steeds wat Theobromine opnamen uiteindelijk hartklachten kregen zoals Cardiomyopathie en andere weefselveranderingen aan de hartspier. En dit kan uiteindelijk fataal zijn.
Maar nu naar onze huis-tuin-en-keuken chocolade.
Het maakt veel verschil wat de kleur van de chocolade is: hoe donkerder & hoe puurder de chocolade, des te meer Theobromine er in zit. Extreem risicovol is dus bijvoorbeeld de bittere cacao die je bij het bakken gebruikt.
Daarnaast hangt het samen met de grootte van je hond: hoe kleiner de hond, hoe minder chocolade er nodig is voor vergiftiging. Ook zijn er verschillen per rastype, maar daarvan weten we niet precies per ras wat de meer of minder-risico’s zijn. In feite maakt dat natuurlijk niet uit: je wilt ieder risico op vergiftiging voorkomen, lijkt mij.
Uit onderzoek blijkt het volgende:
De minimale fatale dosis is 80 milligram Theobromine per kilogram lichaamsgewicht (*)
Nog niet fataal, maar wel ernstig zijn de volgende hoeveelheden:
- 60 milligram/ kg lichaamsgewicht: zeer ernstige klachten, bijv. Stuipen, coma
- 40 milligram/ kg lichaamsgewicht: ernstige klachten
- 20 milligram/ kg lichaamsgewicht: lichte symptomen
De logische vraag nu is hoeveel er dan in een reep chocolade zit natuurlijk. En kijk, ik heb een overzicht voor je:
- Witte chocolade: 0,009 milligram/ per gram chocolade
- Oplos-chocolade 0,5 milligram/ per gram chocolade
- Melkchocolade 1 tot 2,1 milligram/ per gram chocolade
- Pure Chocolade 4,5 tot 8,8 milligram/ per gram chocolade
- Cacaopoeder 5,3 tot 38 milligram/ per gram chocolade
Als we nu twee honden als voorbeeld nemen: een hond van 10 kilo en een hond van 20 kilo. Dan is het simpel uit te rekenen hoeveel chocolade zorgt voor een dosis van 20 milligram per kilo. Dus waar de eerste vergiftiging-symptomen waarschijnlijk al te merken zijn:
Je ziet hier dus hoeveel verschil de kleur van de choco uitmaakt. En feitelijk hoef je je om witte chocolade geen zorgen te maken. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat je nu witte chocolade aan je hond moet gaan geven, het blijft voor de hond een ongezond stofje.
3. Welke symptomen krijgt een hond na het eten van chocolade?
Als je hond per ongeluk wat chocolade heeft gejat, misschien de kerstkransjes uit je kerstboom heeft gesnoept of de lekkere bonbons uit het schaaltje van tafel heeft verorberd, dan vraag je je natuurlijk af: wat zijn symptomen die duiden op een chocolade-vergifting?
Allereerst is het goed om te weten dat het heel langzaam gaat, dus symptomen kunnen uren na het innemen van de cacao pas zichtbaar worden.
Zo is bekend dat de hond na ongeveer 2 tot 4 uur KAN laten zien:
- Onrust
- Braken
- Urineverlies
- Diarree
- Hoge hartslag/ hartrime-stoornissen
- Koorts
- Versnelde ademhaling
- Verlaagde bloeddruk
Na 4 uur kan ook optreden:
- Spierstijfheid
- Verhoogde reactie op prikkels
- Bewegingsstoringen: plotselinge grove bewegingen/ evenwichtsstoringen
- Stuipen
- Coma
En in de 18 tot 24 uur na het optreden van de hartritmestoornissen kan de hond zelfs overlijden.
Nu zijn niet alle symptomen altijd aan de orde, het komt zoals het officieel heet nogal onspecifiek voor. Maar in ieder geval zijn het goede indicaties dat het lichaam problemen heeft met het verwerken van de Theobromine.
4. Mijn hond heeft chocolade gegeten: wat moet ik doen?
Ga onmiddellijk naar een dierenarts of dierenkliniek! En: neem gegevens mee van de chocolade: hoe puur/ hoeveel heeft je hond vermoedelijk gegeten.
Er bestaat geen antigif voor Theobromine, dus als je hond chocolade eet, is het belangrijk dat daar zo min mogelijk van wordt verteerd in de darmen. Want dat is de plek waar de Theobromine in het bloed wordt opgenomen.
Simpel gezegd: als je er snel bij bent is het goed om je hond te laten braken.
Dit kan je thuis proberen, maar de kans op succes is heel klein. In ieder geval braakt de hond meestal maar 25% van de maaginhoud er weer uit. Beter is om snel een dierenarts op te zoeken. De dierenarts heeft medicijnen om je hond snel en veel te laten braken, zodat je hiermee al een deel van de ellende kan voorkomen.
Ga niet aanrommelen thuis: er bestaat een fabel dat zout goed is om je hond te laten braken: maar vaak leidt dit juist tot grotere problemen omdat teveel zout weer extreme gezondheidsrisico’s met zich mee brengt.
De dierenarts zal waarschijnlijk je hond laten braken. En daarna zal de dierenarts alles in werking stellen om de vergiftingsrisico’s te verkleinen. Het hart en de ademhaling worden gemonitord en de hond krijgt extra vocht via een infuus om het lichaam te helpen bij het verwerken van de Theobromine.
In ieder geval duurt het minimaal 24 uur, en meestal enkele dagen voordat je hond herstelt van de chocolade-vergiftiging, en helaas zijn sommige honden hier niet tegen bestand.
Dus in alle gevallen is het beter om deze ellende te voorkomen. Blijf voorzichtig met chocolade in huis!
Heb je ook katten? Katten hebben dezelfde reactie op chocolade, alleen zal een kat niet zo snel er van snoepen. Het grote probleem is dat honden vooral dol zijn op zoetigheid, dus onze zoete chocolade is voor honden net zo lekker als wij dat vinden: daarom alleen al is het goed om chocolade buiten bereik te houden.
5. Chocoladevergiftiging bij honden: een extra risico met kerstmis en pasen
Uit onderzoek blijkt dat de meeste vergiftingsgevallen bij de dierenartsen worden gemeld rond de kersttijd en paasdagen. In de meeste gevallen ‘vinden’ honden kerst-chocolade, kransjes uit de kerstboom, bonbons op tafel of snoepjes uit de adventskalender. Met pasen zijn de paaseitjes funest, en soms blijven per ongeluk verstopte choco-eieren achter in de tuin of in huis: en dat zien de meeste honden als hun lekkernij.
Een ander verhoogd risico blijkt dat jonge kinderen in hun onschuld snoep en chocolade geven aan de hond. En juist als er meer chocolade is rond de feestdagen, is dit risico ook groter. Dus in een gezin met jonge kinderen is dit een extra opletter.
Gelukkig loopt het in de meeste gevallen met een ‘sisser’ af, maar laten we allemaal extra voorzichtig zijn: onze honden zijn daar afhankelijk van.
Ken jij voorbeelden van honden die chocolade hebben gegeten? Slimme honden die juist iets onvoorstelbaars uithaalden wat ze anders nooit doen? En zo ineens de bonbons op aten? Laat het hier onder weten: je helpt andere eigenaren om ook extra oplettend te blijven.
Onderzoek naar verhoogd risico van chocolade-vergiftiging rond Kerstmis en Pasen: https://veterinaryrecord.bmj.com/content/181/25/684
