Dit is natuurlijk niet nieuw en dit is nog kleinschalig als je het vergelijkt met de levendige handel in allerlei pups die dagelijks plaatsvindt.
Er zijn websites die elk ras kunnen “leveren” en zelfs thuis kunnen bezorgen. Er zijn puppyschuren waar je een groot aantal rassen kan vinden en het internet staat er vol mee. Bij deze voorbeelden zal meestal wel een belletje gaan rinkelen. De meeste mensen weten dat het niet verstandig is om daar een pup te kopen en zij kijken verder.
Toch maak ik het regelmatig mee dat mensen een pup hebben gekocht waarvan de papieren niet kloppen, de afkomst niet duidelijk is of waarvan achteraf blijkt dat de fokker gelogen heeft.
Oostblok-pup van Malafide puppyhandelaars
Zo kwam er eens een vrouw bij me met een Mopshond. Ze had de pup via Marktplaats gekocht. Aan de telefoon had ze een leuk gesprek met de fokker gehad, een vriendelijke vrouw die honderduit kletste. De pups mochten meteen weg en er was er één over omdat andere mensen hadden afgezegd.
Ze gingen kijken en troffen daar een vrouw uit het Oostblok die amper Nederlands sprak. Zij bleef volhouden dat zij elkaar aan de telefoon gesproken hadden maar het was heel duidelijk dat dat niet mogelijk was. Uiteraard waren ze verkocht toen ze de pups zagen en was het moeilijk om het moppie achter te laten. Eenmaal thuis bleken alle papieren niet te kloppen, stond er een Roemeense stempel in het paspoort en was er gelogen over de leeftijd.
Deze puppy’s werden door de politie in beslag genomen. Bron
In mijn praktijk heb ik er op deze manier al tientallen voorbij zien komen. Soms is er niets met de hondjes aan de hand en groeien ze uit tot leuke huisgenoten maar vaker blijkt een pup ziek, niet gesocialiseerd of extreem angstig. En dan beginnen de problemen pas. Bij de “fokker” hoef je niet aan te komen dus je zal zelf hulp moeten zoeken en op moeten draaien voor de kosten en de ellende die op je pad komt.
Het is niet makkelijk om goed van slecht te onderscheiden, zeker niet als het je eerste hondje is en je eigenlijk nog helemaal niet weet waar je terecht kan.
Waar vind je een ‘goede’ pup?
Zoek je een rashond? Dan betaal je daar een hogere prijs voor. Dat heeft niets met de naam of de stamboom te maken maar met de kosten die een fokker maakt om de gezondheid van zijn nakomelingen te waarborgen. Garanties op gezondheid kan je natuurlijk nooit krijgen maar je sluit risico’s uit door de ouderdieren te testen op erfelijke afwijkingen. Daarnaast kan je bij een gerenommeerde fokker ook terecht als je tegen problemen aanloopt.
Deze fokker zal ook aandacht besteden aan de socialisatie en de gezondheid van de pups.
De meeste fokkers zullen aangesloten zijn bij een rasvereniging. Door daar te informeren, krijg je al meer zekerheid in het vinden van een betrouwbare fokker.
Als je niet op zoek bent naar een rashond maar voor een kruising wilt gaan of voor een hond zonder stamboom, wordt het al wat moeilijker.
Je hebt dan geen vereniging waar je kan informeren. Als ze regelmatig een nestje hebben, is het verstandig eens te googelen op de naam en het adres. Zo kan je misschien ervaringen vinden. Dat is voor de rashondenfokkers trouwens ook goed om te doen.
Online op onderzoek uit
Alles is tegenwoordig online te vinden dus maak daar gebruik van! Voor elk ras is wel een Facebookpagina opgericht. Vraag daar ook eens na of iemand daar wel eens een pup heeft gekocht en hoe dat bevallen is.
Bij een éénmalig nestje heb je geen referenties. Je kan dan wel vragen naar de ouderdieren, de papieren daarvan, hun karakter. Zorg ook dat je ziet waar de hondjes opgroeien en dat je de ouderdieren ziet. Een pup hoort bij zijn moeder te zijn. Trap er niet in als de moederhond iedere keer net even weg is als je komt. Sta erop dat je haar ziet.
Controleer het paspoort van de pup goed. Heeft hij de benodigde inentingen gehad? Een pup mag volgens de wet met 7 weken naar de nieuwe eigenaar. Het is meestal beter om tot 8 weken te wachten. Als een pup vanuit het buitenland komt, mag deze pas met 15 weken de grens over. Als dit eerder is gebeurd, ben je dus zeker van illegale handel.
Kijk ook bij welke dierenarts ze zijn geweest. Is het de plaatselijk dierenarts, een buitenlandse arts of iemand die aan de andere kant van het land woont?
Ik heb pas iemand gesproken waarvan de pup bij een dierenarts was geweest die ruim 100 kilometer bij de fokker vandaan zat. Zij verklaarde dat door te zeggen dat het een vriend was die ze vertrouwde en die heel erg goed in zijn vak was. Achteraf bleek deze dierenarts grof betaald te worden om pups die illegaal ingevoerd werden te enten en een Nederlandse stempel in het paspoort te geven.
In de artikelen over de handel in de Pomeranians lees je dat de pups opgehaald worden bij kapsalons en tattooshops. Het mag duidelijk zijn dat daar een luchtje aan zit.
Voorbeeld van zo’n artikel over deze handel in Pomerians
Wat jij kan doen (of liever: niet doen)
Let dus goed op en blijf alert ondanks je smeltende hart! Door deze hondjes toch te kopen, wordt de handel in stand gehouden en blijven ze gefokt worden. De teefjes leven daar in erbarmelijke omstandigheden.
Zij zijn je dankbaar als deze trend stopt.
