Hondenpension: doen of niet?

en wat heeft hondenvoer met een hondenpension te maken?  Voor een paar duizend trouwe lezers schreef ik laatst een mail met de vraag: Wat vind jij?  Is een hondenpension een oplossing of niet?   Natuurlijk had ik die vraag wat meer ingeleid: ik was zelf bezig om voor Floris een pension in mijn regio uit te zoeken (ik verhuis nogal vaak: dus blijf ik steeds zoeken  )

En voor mij is het simpel: ik oefen met al mijn honden van pup af aan dat ze gewend raken in een hondenpension. Want als ik in het buitenland woon: kan ik niet altijd terugvallen op familie of vrienden (Chili was ongeveer 20 uur reizen… dat vraag je niet aan je zwager voor even oppassen natuurlijk).

Natuurlijk blijf ik liever altijd bij mijn hond: maar ik ben ook realistisch. Als er zich een situatie voordoet dat  ik niet zelf voor mijn hond kan zorgen, en mijn  zeer betrokken echtgenoot ook niet, dan heb ik graag een plan B achter de hand. Vandaar.

Maar goed: ik kreeg meer dan 100 reacties op mijn vraag. Hele verschillende reacties ook.  En dat leek me voer voor een blog.

Jazeker: Hondenopvang is fijn!

Een ruime meerderheid was positief over een hondenpension of minstens over een goede hondenopvang.  Zo schreef een dame bijvoorbeeld:

En wat is Ninka blij als ze erheen mag. Haar hele lijf kwispelt. Ik breng haar dus zeker 2x per maand en af en toe logeren. Helemaal te gek.

En iemand anders schreef:

Zo nu en dan gaat onze Faya ook naar een hondenpension, dat is bij ’n boerderij, daar kan ze dan de hele dag buiten lopen en ’s nachts gaat ze in de kennel.

Een hondenpension?  Voor mijn hond nooit!

Maar er waren ook zeer felle tegengeluiden zoals:

Ook gedacht aan hondenhotel maar kon het niet over mijn hart verkrijgen om hem daar te brengen. Het lastigst vind ik waar ze moeten slapen. Daar krijg ik het benauwd van. Hij is gewend om overal te kunnen slapen en dan zit hij vast in een kooi.

Of iemand anders schreef:

Ik ben geen voorstander van een hondenpension, vooral omdat ik zie dat de mensen die er werken, te weinig verstand van hondengedrag hebben.

En:

Honden worden s avonds niet meer uitgelaten oid. Het personeel is naar huis om 17 of 18 uur en de honden zoeken het maar uit.

Er is teveel opwinding/stress binnen de groepen. Honden komen schor of mager terug van de opvang.

Kortom er zijn veel argumenten voor en tegen een hondenpension genoemd. En ik geloof ook dat niet ieder argument klopt voor ieder hondenpension. Zo weet ik van diverse Hondenpensions dat er altijd iemand in de buurt is (ook ’s nachts). En dat bij andere hondenpensions nog een avondplasje gedaan kan worden. Het verschilt enorm.

Maar op basis van de reacties heb ik een opsomming voor je gemaakt zodat je voor jezelf kan lezen en kan afwegen. Natuurlijk geef ik je ook mijn advies als hondenprofessional mee:

Hondenpension:  de voor- en nadelen

Om te beginnen de kritische kanttekeningen, de nadelen dus:

• Iedere hondenpension is anders. Ze werken allemaal met een eigen dagritme en hebben soms wel of niet beschikking over meerdere binnen-en buitenruimtes voor je hond.
• Bij sommige hondenpensions moet je hond bijvoorbeeld meerdere uren per dag in een kennel blijven en dat vinden niet alle honden fijn.
• Soms gaan honden met een andere hond samen in een kennel, maar soms juist bewust alleen: in beide gevallen kan dit dus een probleem zijn voor je hond.
• De meeste hondenpensions laten de honden ’s avonds niet meer uit. Dan is de laatste uitlaatmogelijkheid bijvoorbeeld rond 18 of 19 uur ’s avonds: voor sommige eigenaren is dit onacceptabel.
• De meeste hondeneigenaren die geen voorstander zijn van een hondenpension hebben er zelf een slecht gevoel bij: je gaat weg en je stopt je hond weg in zo’n kennel.
• Een hondenpension is voor de hond stressvol: dat vinden sommige eigenaren niet acceptabel.
• Bij veel hondenpensions zijn entingen verplicht, en dat willen niet alle eigenaren standaard.

NOTE: er zijn gelukkig steeds meer hondenpensions die een titerbepaling accepteren in plaats van de entingen. En naar mijn mening is dat een zeer positieve ontwikkeling.  Mocht je dit lezen en je hebt of weet een hondenpension die de titer accepteert, wil ik je vragen om dit pension te melden in een reactie onder deze blog. Dan hebben andere eigenaren daar ook plezier van.

En naast de nadelen zijn er ook voordelen natuurlijk:

• Het is soms best fijn om eens je hondenloze activiteiten te kunnen doen terwijl je weet dat je hond zich vermaakt in een pension of dagopvang, en niet thuis zit te wachten. Een van mijn  lezers, Ina,  reageerde treffend:

Mama wil ook weleens een dagje weg zonder hond 😀

• Het is fijn als je een plekje hebt gevonden waar je hond prettig en veilig terecht kan: als je eens weg moet heb je altijd een oplossing.
• Als je hond ontspannen plezier kan maken is het voor de hond vaak fijn om onder zijn vriendjes te zijn.
• Als je hond regelmatig naar een dagopvang of pension gaat: krijgt hij daar ook zijn eigen ‘netwerk’: het is mooi hoe een hond zich gemakkelijk aanpast aan het ritme daar.
• Het is fijn als je je hond moe en voldaan kan ophalen na een lange dag werken (of weggeweest te zijn).  Je hoeft dan niet meteen de avond actief met je hond te besteden terwijl je zelf moe thuis bent gekomen.

Hondenpension: de afwegingen

De meeste mensen schreven me over hun tips en adviezen. En eigenlijk vooral dus de afwegingen vooraf. Die deel ik natuurlijk ook met je:

• Iedere hondeneigenaar zou op voorhand al een oplossing moeten bedenken voor noodgevallen. Stel je wordt plots dringend weggeroepen, of je loopt onder de bus en ligt met een gebroken been in het ziekenhuis, wie kan er dan voor je hond zorgen?  Zoiets is natuurlijk super-stressvol voor iedereen, en zeker ook voor je hond. Als je dit kan voorbereiden, door een logeeradres te regelen en je hond er ook alvast eens te laten proef-logeren, dan maak je de stress voor je hond en waarschijnlijk ook voor jezelf een stuk minder.  Natuurlijk  hoeft dit niet bij een hondenpension. Een familielid of buurvrouw kan misschien  ook je reddende engel zijn.

• Bedenk wat jouw hond vooral nodig heeft. Je eerste reactie zal zijn:  ja, mij!  Haha… en dat klopt natuurlijk.  Maar ik bedoel vooral de aard van je hond.  Heb je een rustige en wat bedeesde hond, dan wil je deze niet in een drukke groep laten zetten van een druk pension.  Of misschien is jouw hond een grote druktemaker bij andere honden, maar helpt hij zichzelf regelmatig ‘over de rooie’. Dan wil je een pension waar het personeel dit in de gaten houdt en je hond op tijd zijn (verplichte) rust geeft. Ook onzekere of reactieve honden vragen om extra aandacht van de pensionhouder. En niet ieder pension is hier even goed in: ook bij hondenpensions zijn er specialisaties:  het ene pension is vooral gericht op kleine hondjes, het andere vindt een groep grote herders of doggen helemaal prima.

•  Aansluitend op het vorige punt: Sommige honden kunnen niet in een hondenpension. Simpelweg omdat ze ziek zijn en te veel zorg of oplettendheid nodig hebben (denkend aan honden met bijvoorbeeld epilepsie).

•  Andere honden kunnen pertinent niet in een kennel: zoals vaker bij herplaatshonden die in een slecht verleden in een asiel of kennel hebben gezeten: deze honden raken vaak compleet in paniek in een kennel. Er zijn gelukkig pensions en opvangplaatsen waar geen kennels zijn, maar huiskamers. Maar dan moet ook dit bij je hond passen (de hele tijd met andere honden in een ruimte is voor sommige honden ook te stressvol).

• TIP: zoek ruim vooraf naar een geschikt hondenpension.  Een van mijn lezers schreef dat ze alle pensions in een straal van 30 km van haar huis had opgeschreven en via de website een selectie maakte van de meest geschikte pensions. Ik raad je aan om dit zo te doen. Ik doe dat zelf ook, mijn straal is zelfs 100 km.  En maak dan bij de top 3 van de pensions een afspraak om eens te komen kijken.  Een goed pension vindt dit prima: ze willen dit wel op bepaalde tijdstippen (logisch) en vaak is het in het hoogseizoen te druk voor dit bezoek. Maar juist in een rustige tijd is dit normaal gesproken geen probleem.

Als je gaat kijken:

Laat je dan niet afschrikken door de ‘kleur van de tegeltjes’.  En daarmee bedoel ik: soms is een pension niet ingericht volgens de laatste interieurmode. Maar daar heeft een hond geen boodschap aan. Natuurlijk is het snoezig als jouw Luna of Max in een prachtig grijs-/mintgroen afgestyled kamertje mag logeren… maar ik zou me vooral richten op de warmte, de speel-en rustmogelijkheden, het dagprogramma en de hygiëne bijvoorbeeld. En niet in de laatste plaats: in hoeverre het personeel bezig is met de honden. Bij de dure pensions is er vaak meer personeel en dus meer aandacht. En bij andere pensions moet het personeel de hele dag de hokken schoonmaken.. het is dus een afweging 😉

• Als je een fijn hondenpension hebt gevonden, is het niet zo gek om je hond eens een dagje te laten proefdraaien. Je merkt vaak aan je hond of dit een succes was of niet. Is je hond erg gestrest of compleet doorgedraaid na zo’n dag: bespreek dit dan eens met het personeel. Vraag ook altijd aan het personeel hoe het met de hond is gegaan: je merkt dan snel genoeg of ze aandacht hebben voor je hond. Vertellen ze dingen die je typisch herkent van je hond? Dan hebben ze hem of haar in ieder geval gezien. Soms moet je met de pensionhouder samen zoeken naar een passende oplossing voor je hond (meer of minder beweging.. of meer / minder interactie met andere honden).
• Als dit goed gaat is het niet gek om je hond af en toe eens te brengen. Niet per se iedere week of iedere maand. Maar een jaarlijks of halfjaarlijks opfrisdagje kan zeker geen kwaad, zodat je hond nog steeds het pension ziet als een vertrouwd logeeradres.

Hondenvoer in het hondenpension: voorkom extra stress!

De meeste hondenpensions bieden automatisch hondenvoer aan bij het pensionverblijf. Dus je boekt als het waren een volpension inclusief de maaltijden.

Maar: de meeste pensions vinden het ook prima als je hond zijn eigen voer krijgt, dus dat je dit voer meegeeft als hij of zij gaat logeren.  Wat is nu wijsheid?

Bedenk dat een uitstapje naar een hondenpension altijd spannend is voor  je hond. Ook leuke spanning kan stressvol zijn. Zoals je als kind op schoolkamp ging. Ik herinner me dat nog heel goed (en het is heeeel lang geleden 😜).  Het is in een hondenpension allemaal anders dan thuis: een andere omgeving, ander bed, andere honden en nog veel meer.  Des te fijner is het om dan de voeding vertrouwd te houden.

Dus mijn advies is:  Neem je eigen voer mee voor je hond!  Stress heeft meestal zijn uitwerking op de spijsvertering (een knoop in de maag, last van de darmen.. etc..) en onze honden hebben daar ook last van. Als er dan ook nog ander voer wordt gegeven is dit soms iets ‘too much’.  Dus waarom zou je dat riskeren.

Tot slot:

Het is zeker niet voor alle honden ideaal om een hondenpension te kiezen als opvang. Soms kan je niet anders dan een oppas zoeken waarbij je hond prima kan verblijven.  Maar wat zeker helpt is als je je hond dit aanleert als er verder geen stress is. Dus dat dit een gewoon onderdeel is van zijn leventje. Net zoals sommige ouders kiezen voor een kinderdagverblijf. Of dat alle kinderen op een zekere leeftijd zonder mama en papa naar school gaan…  Dit voelt ook niet altijd goed vanaf dag 1, maar in veel gevallen blijkt het uiteindelijk best mee te vallen

En het moet natuurlijk ook goed voelen voor jezelf en je hond: dus ik hoop dat je dit artikel waardevol vond en, net zoals ik, een adresje vindt of hebt voor noodgevallen voor je hond.

Vraag: weet jij een pension waar Titer-bepalingen worden geaccepteerd ipv de entingen?  Zet dan een link van dit pension bij de reacties: daar help je ook andere lezers mee 🙏

En, natuurlijk ben ik benieuwd naar jouw mening over hondenpensions en -hotels: je kan dit ook hieronder kwijt.