Hond mee op vakantie: praktische tips voor een succesvolle reis

Heerlijk op vakantie, en nog fijner als je hond lekker mee kan. Tenminste: in sommige gevallen is dat zo. En, misschien lees je dit terwijl je met je hond gaat reizen zonder vakantiedoel: je gaat misschien verhuizen, of je moet met je hond ergens in het buitenland zijn. In alle gevallen is een goede voorbereiding het halve werk.

Met mijn eigen honden heb ik veel gereisd, ruim 18 verschillende landen bezocht, en ben ik meer dan 6 keer internationaal verhuisd. En al doende leert men natuurlijk: dus ik heb geleerd van stomme keuzes, onhandige situaties maar ook van de dingen die supergoed gingen.

Op basis daar van heb ik een checklist geschreven. Dit gaat je helpen bij de voorbereiding van jouw reis en bij de reis zelf. Voor het gemak heb ik een beknopte checklist in PDF gemaakt die je kan downloaden: zodat je deze eenvoudig kunt afvinken.

Even vooraf

Voordat ik de praktische tips bespreek: eerst een gewetensvraag: hoe handig en hoe zinvol is het om je hond mee te nemen? Heeft je hond er echt plezier aan? Bedenk of de reis en verblijf ook echt prettig is voor je hond.

Je gaat ‘m missen als hij niet mee kan, maar veel vakantiebestemmingen zijn voor de hond helemaal niet leuk. Het is er te druk, te warm. Het land is misschien niet hondvriendelijk. Of heb je tijdens je vakantie wel tijd voor je hond? Ben je ook bereid tijd te maken en je vakantie aan te passen voor je hond? Is je hond een gezellige reisgenoot? Is je hond sociaal? Blaft je hond makkelijk? En vaak? En krijg je hem dan stil?

Ik herinner me onze eerste (en enige) keer met onze eerste Duitse herder in een hotelletje: midden in de nacht hoorde hij iemand in het hotel naar het toilet gaan (vermoedelijk) en besloot dat dit een groot alarm verdiende: hij blafte zo hard als hij kon om ‘indringers’ te waarschuwen. Waarschijnlijk stonden alle hotelgasten stijf overeind in hun bed, wij in ieder geval! En we kregen hem niet rustig (goed: we waren zelf ook not amused natuurlijk.. dus met dwingende stem je hond bevelen te stoppen met blaffen werkte juist averechts). Kortom: een gezellig weekend werd een slapeloze nacht (en schaamte bij het uitchecken)…. Gelukkig was het geboekt voor 1 nachtje… maar: hoe zit dit bij jouw hond ?

Kortom: overweeg of je je hond niet beter thuis kan laten: bij een fijne oppas of een goed hondenhotel. En misschien heb je allebei dan het beste uit je vakantietijd: zodat je de rest van het jaar weer extra van elkaar kan genieten.

Goed, je hond gaat lekker mee? Prima! Dan volgen hier de tips die ik voor je heb:

Voorbereiding: de regeltjes

Waar ga je heen? Wat kan je verwachten? Wat past wel/niet bij jouw hond? Check vooraf of je hond ter plaatse wel welkom is: mag je hem meenemen naar een restaurant ?(als je dat van plan was), mag je hond naar het strand of zelfs enkel mee langs de boulevard lopen? In sommige vakantieoorden worden honden tijdens het vakantieseizoen behoorlijk verbannen van de leukste plekjes. Of is je hond een ongewenste gast en zit jij de hele vakantie noodgedwongen met je hond in je vakantiehuisje opgesloten? Bedenk ook dat soms volgens de officiële regels honden toegelaten worden, maar in de praktijk liever niet gezien worden (of omgekeerd). Een avondje zoeken op internet geeft je veel informatie. Lees bijvoorbeeld ervaringen van andere reizigers op een of ander forum over je bestemming.
Check de eisen per land. Een goede bron hiervoor is de website van het Licg. Zorg in ieder geval dat papieren en benodigde entingen in orde zijn. Vergeet vooral niet de landen waar je doorheen reist. Je krijgt immers te maken met de douane van ieder land. Extra tip: probeer noodzakelijke documenten in de juiste taal te krijgen (de taal van dat land: bedenk dat niet overal Engels wordt begrepen), en zorg voor enkele kopieën van deze papieren. Ikzelf heb goede ervaringen bij 'exotischere' grensposten met het afgeven van een indrukwekkend stapeltje papieren (kopieën!) met stempels en handtekeningen. De beambte in kwestie wilde kennelijk het gevoel krijgen dat zijn besluit om ons binnen te laten goed was onderbouwd, prima.
Check meteen ook wat de vervoerseisen zijn in een land: zo is het bijvoorbeeld in Duitsland verplicht om je hond vast te hebben zitten in de auto (in een kennel of bench of aan een speciale lijn…) Dit om te voorkomen dat je hond wegloopt bij een eventueel ongeluk, maar ook om een veilige situatie te creëren voor de hulpverleners die in jouw auto na een ongeluk moeten kunnen
Check je verzekering: hoe zit het met aansprakelijkheid. Ik weet dat dit een saai en lastig onderwerp is voor de meesten van ons: maar wat als jouw hond schade veroorzaakt? Is hij gedekt door jouw eigen aansprakelijkheidsverzekering? Of op andere manier? Dit is sowieso altijd handig om te hebben, ook in Nederland (stel je hond rent plots een weg over en de naderende auto ontwijkt en rijdt z’n auto tegen een boom in de prak: jij mag waarschijnlijk voor de schade opdraaien). In het buitenland is een dergelijke verzekering soms zelfs verplicht. En zelf het rustige, lieve hondje kan per ongeluk de glazen douchedeur van je vakantiehuisje kapot maken of van stress het bed op je hoteladres volplassen. En in alle gevallen zal jij de rekening voorgeschoteld krijgen.

Bij de invoereisen wordt meestal aangegeven welke entingen je hond moet hebben. Wat vaak niet wordt vermeld is dat je hond gezond moet zijn (gezond genoeg om te reizen). Als je hond overduidelijk ziek is, heb je kans dat je erg veel vragen krijgt bij een controle. En over die grenscontrole:

In het buitenland wordt hooguit gecontroleerd of de hond de wettelijk noodzakelijke entingen (of anti-worm) preventie heeft gehad. Dus in de EU wordt voornamelijk gekeken naar de enting van rabiës (hondsdolheid).

Nu ken ik ook genoeg mensen die zonder de rabiës-enting, zonder problemen de grenzen over zijn gegaan. Meestal wordt bij autoreizen in Europa niet gecontroleerd. Bovendien zijn de meeste douanebeambten niet gespecialiseerd op het controleren van de dier-invoereisen. Soms sturen ze je door naar een speciale (agri-cultural) beambte, en vaak helemaal niet. Mocht je overwegen om zonder gevraagde entingen de grens over te gaan: bedenk je dan wel:

Door niet te enten breng je onnodig andere dieren en mensen in gevaar: als je risicogebieden bezoekt is er altijd kans dat je hond besmet raakt en eenvoudig anderen besmet. Ik begrijp dat je niet meteen staat te juichen om je hond te laten enten met allerlei nare stoffen, maar het beheersen en beperken van deze nare ziekte (gevaarlijk voor mens en hond) is dankzij de entingen ;-)
Nog ingrijpender wordt de situatie als er ter plekke (waar je ook bent met jouw hond) een incident is met hondsdolheid. Dan wordt meestal direct ingegrepen door de lokale overheid: alle honden worden gecheckt en het is heel goed mogelijk dat honden zonder geldige enting direct in beslag worden genomen (en erger!). De overheid heeft immers de taak om het risico voor de volksgezondheid direct te minimaliseren: en in de praktijk doet men dan niet zo moeilijk over 1 hondenleven meer of minder…. En dat zou dan net jouw hond kunnen zijn…. Denk hier niet te lichtzinnig over, ze zijn in andere landen vaak veel strenger en rechtlijniger met regels dan wij in Nederland gewend zijn. En dus: waarom zou je dit risico willen lopen?
En nog een laatste opmerking over regeltjes in het buitenland (want ook ik schrijf liever over reisplezier natuurlijk) : neem ze te harte! Als een hond niet los mag lopen: houd hem dan aangelijnd! Weet dat in andere landen soms heel rigoureus gehandeld kan worden. Zo mag in de meeste Duitse Bundeslanden een boer (formeel) een loslopende hond neerschieten als hij meent dat de hond een gevaar vormt voor zijn bedrijf (zijn vee). Ook wordt er in veel landen om ons heen frequent gejaagd, en je zal net een jager treffen die jouw hond aanziet voor een wild dier. Kortom: dikke ellende.
Overigens zou ik extra voorzichtig zijn met het los laten lopen van je hond in vreemde omgeving: het is niet voor het eerst dat een hond schrikt en wegloopt.. thuis is dat heel erg rot en stressvol: op een vakantie of doorreisplek is het rampzalig.

Voorbereiding: praktisch

Wat is meest spannend voor jouw hond? Jij kent jouw hond het beste: dus bedenk waar je hond geen ervaring mee heeft of waarvan je weet dat je hond het lastig vindt. Bereid je voor op zo comfortabel mogelijk reizen. Dus probeer vooraf situaties te oefenen of plekken te bekijken. Ga je met de trein? Bezoek vooraf een paar drukke stations en maak ook een paar korte treinreisjes. Ga je vliegen? Bezoek Schiphol (of ander vliegveld) en laat je hond ontspannen wennen aan de typische geluiden, de omgeving en de enorme stress en emotie die meestal op die plekken ‘in de lucht hangt’. Ik ben er namelijk van overtuigd dat de meeste honden prima aanvoelen of men in zijn omgeving op z’n gemak is, of juist niet.. en bij reizen komt vaak veel emotie vrij: bedenk het afscheidnemen en weerzien op Schiphol: honden merken dit, en veel honden reageren er ook op (door drukker te zijn, of juist meer timide… maar het ‘raakt’ ze vaak wel). Hoe meer ontspannen jij zelf kunt zijn, des te beter.
Met de auto: is je hond gewend aan langere autoritten? Oefen in ieder geval enkele autotochtjes.. ook langere trips van minimaal 2 uur. Belangrijke tip bij de auto: let op koeling!! In de achterbak van de auto wordt het vaak erg warm, de airco komt daar niet, zeker als de auto behoorlijk is volgepakt. Meestal schijnt wel de zon naar binnen, zodat je hond in een kleine ruimte erg veel warmte krijgt. Omdat honden hun warmte slecht kwijt kunnen, kan dit snel zeer fatale gevolgen hebben. Dus zet in ieder geval je hond zo neer, dat iemand in de auto de hond altijd even kan zien: en dus regelmatig checkt of jouw Max, Bo of Luna nog comfortabel meereist. En probeer te zorgen voor voldoende frisse lucht en zoveel mogelijk schaduw.
Bezoek ruim vooraf ook je dierenarts: zorg dat je voorbereid bent qua parasitenbestrijding en andere risico’s van de landen waar je heen gaat (inclusief de landen waar je door reist). Tip: het is altijd verstandig om je hond even een algemene gezondheidscheck te laten doen bij de DA. En laat je DA dit ook even noteren in het paspoort. Zeker bij oudere honden, of heel jonge honden of honden van grote rassen kan die stempel je enorm helpen als je in het buitenland wordt bevraagd door de politie of douane. Soms willen ze meer weten over je hond en als ze zien dat je zo goed bent voorbereid is meestal alle gedoe snel over. Tip2: Laat je dierenarts meteen even de chip uitlezen. Dan weet je waar de chip zit, en of deze nog werkt. Soms kan een chip gaan 'zweven' en is hij niet meer te vinden. En heel soms kan een chip kapot gaan. Je wil dit natuurlijk niet meemaken als je in het buitenland op een grenspost staat.
Ok, nu weet je een beetje hoe je reis en verblijf eruit gaat zien. En welke dingen vooral heel anders gaan worden voor je hond. De volgende stap is dat je bedenkt in hoeverre je het leven van je hond hetzelfde kan houden tijdens de reis en vakantie. Denk bijvoorbeeld aan: het uitlaatschema, voer, slaapplek/dekentje, speeltjes, eigen etensbak etc.. Hoe meer dingen je tijdens de reis en vakantie kunt laten terugkomen, des te voorspelbaarder blijft het voor je hond en zal je hond sneller kunnen ontspannen.
Waar de verschillen met thuis groot worden: is het goed om je af te vragen om dit voor je vakantie al aan te gaan passen. Zo heb ik bijvoorbeeld mijn eigen hond tijdens de reis van vers vlees op brokken gezet, en hem dus ook 4 dagen voor de reis al langzaam overgezet op de brokken, zodat hij alvast daaraan kon wennen. Ook heb ik gereisd van Chili naar Madrid: dus een tijdverschil van 6 uur. Door in de week voor de reis alvast ons dagritme iets te verschuiven (met 2 tot 4 uur) was de jetlag ter plaatse een stuk minder…en dat was niet alleen voor onze hond erg prettig.
Als je hond langere tijd in een reiskennel moet, is het erg belangrijk dat je hem vooraf aan de kennel laat wennen: zet de kennel in je woonkamer en maak het een fijne plek voor je hond: geef hem daar zijn eten, zijn kluifje en leer deze plek ontspannen aan alsof je een puppy de bench aanleert. Een aantal weken trainen maakt de reis daarna een heel stuk relaxter voor iedereen.
Als je naar landen reist waar je hond bij de grens fysiek onderzocht zal worden (bijvoorbeeld de oversteek naar Engeland of bij het reizen met het vliegtuig) is het nodig dat je hond rustig blijft als vreemden hem gaan betasten (meestal willen ze het lijf voelen of je iets in de vacht hebt verstopt of zo…) Dit kan je vooraf natuurlijk ook prima oefenen. Door zelf je hond te betasten, vraag het je dierenarts. Maar je kan, mits je hond relatief ontspannen blijft, bijvoorbeeld ook in een dierenwinkel vragen of een medewerker even 'tastpersoon' wil zijn. Als je jouw situatie uitlegt zullen mensen zeker bereid zijn je even te helpen bij de training. Tip: het helpt enorm als je extra lekkere snoepjes meeneemt voor onderweg, zodat je ook op deze momenten je hond goed kan belonen of even kan afleiden (let wel op de invoereisen van het land: de tube leverpastei zal bijvoorbeeld officieel niet meekunnen naar veel landen buiten de EU die geen import van vleesproducten accepteren).
Een volgende stap: en deze kan heel klein zijn of juist heel groot: hoe zit je er zelf in? Ben jij een relaxte reiziger? Of super-gestresst? Als je heel relaxed en ontspannen bent: top! Dat merkt je hond en dan wordt het reizen voor je hond ook een stuk leuker. Ben je gestrest, druk in je hoofd.. of moet je eigenlijk altijd rennen om op tijd te komen? Bedenk dan dat dit extreem veel onrust voor je hond kan brengen. Het reizen & de vreemde omgeving/ vreemde situatie is al iets waar je hond zich aan moet aanpassen. En als zijn baasje dan ook zo nerveus wordt, is het natuurlijk niet echt rustgevend… Zo zie ik regelmatig honden op het vliegveld die stierlijk vervelend zijn: vaak een uiting van stress (en ook vaak een reactie op de stress van de baasjes). Nu kan je zelf die stress niet met een druk op een knop omzetten, dat snap ik ook. Maar je hebt misschien een reisgenoot die erg ontspannen en relaxed is. Zorg dat deze reisgenoot je regelmatig even over je hond ontfermt… en maakt dat je hond rustiger wordt… En voor jezelf: hoe meer jij je ook kunt voorbereiden op je reis, hoe rustiger je zal zijn: rennen omdat je te laat komt is te voorkomen door iets eerder weg te gaan ;) en dus je tijd wat beter te plannen. Te zorgen dat je spullen (vooral je paspoort en papieren) op tijd klaar liggen scheelt vaak veel stress. Stress voor het reizen zelf, het autorijden in druk verkeer, of het vliegen: hoe kan je vooraf deze stress verminderen? Als je vliegangst hebt: heb je wel eens gedacht aan een cursus hiervoor? Of als je onrustig of ziek wordt tijdens het reizen: heb je onderzocht welke homeopatische middelen je kan inzetten? Er is tegenwoordig veel mogelijk om het reizen voor jezelf aangenamer te maken.

En over homeopathische ondersteuning: denk ook aan je hond als je weet dat je hond erg onrustig kan zijn … of zelfs last heeft van reisziekten. Overigens zou ik een hond met ernstige reisziekte misschien liever niet meenemen (als dat mogelijk is): het is verre van leuk om veel uren in een auto te zitten als je er hartstikke ziek van wordt.

Enkele voorbeelden van middeltjes die verkrijgbaar zijn:

https://www.nmlhealth.com/puur/puur-tour-reis-50-ml

https://www.nmlhealth.com/puur/puur-onrust-calm-100-ml (rust bij onrustige situaties)

https://www.nmlhealth.com/puur-nervositeit-nervo-50-ml (rust bij onrustige situaties)

https://www.nmlhealth.com/puur/puur-rust-tranquil-100-g (rust voor langere tijd)

Of raadpleeg een bachbloesem-specialist.

Wat neem je mee als je met je hond gaat reizen?

Halsband: Neem een goed passende halsband mee. Of misschien heeft je hond deze al om. Controleer voor je reis of de halsband goed zit, geen grote beschadigingen heeft zodat het niet plotseling kan breken. Juist tijdens reizen is het belangrijk dat je hond niet zomaar uit zijn halsband kan schieten, of dat deze kapot gaat.

Riem: neem verschillende riemen mee: ideaal is als je naast de normale wandelriem ook een langere (verstelbare) riem hebt, eventueel een lijn om je hond ergens vast te leggen (op een terrasje of in het tuintje van je vakantiehuisje, etc.) en mogelijk ook een lijn die extra kort en handig is om met je hond in een drukke omgeving te wandelen (als je in een stadje loopt of tijdens het reizen). Kortom: je kan eigenlijk nooit teveel lijnen meenemen, is mijn ervaring. Het meeste plezier heb ikzelf van een lijn die verstelbaar is: je kan daarmee de lus (voor je hand) meestal openen en sluiten met een karabijn. Dus is het heel simpel om met zo'n lijn je hond even vast te maken aan je terrasstoeltje als hij naast je ligt (er zal maar net een Franse zwerfkat of Oostenrijkse duif langs komen en je hond is weg..). Maar ook in andere situaties waar je even snel je hond wilt zekeren. Daarnaast heb ik altijd een lange lijn bij me (als speurhondentrainer heb ik speurlijnen van 10 meter, maar soms neem ik een flexlijn mee). Het is fijn om je hond ruimte te kunnen geven zonder hem perse los te hoeven laten lopen. En als je het lastig vindt om een situatie in te schatten, of het veilig genoeg is om je hond los te laten: bedenk of je ter plekke een 2-jarige peuter met de hardloopkwaliteiten van Daphne Schippers los zou laten lopen... heb je beeld? Precies, dat helpt :-)

Zorg dat je bij autoreizen de (langere) lijn direct klaar hebt liggen: neem geen (Lees: GEEN!) risico door je hond even los uit te laten op het parkeerterrein naast de snelweg. Als er iets misgaat zijn de gevolgen niet te overzien… en waarom zou je die stress willen? Laat je hond lekker even snuffelen en zijn behoefte doen aan de lijn of een iets langere lijn: net wat in die situatie mogelijk is.

Lijn en tuigje voor in de auto: als je hond niet in een bench of autokennel zit, is het verstandig een speciaal autotuigje te gebruiken: dit is veiliger voor je hond dan een normaal wandeltuigje (door de bouw van een autotuigje wordt de druk op het hondenlijf beter verdeeld, bovendien zijn de autotuigjes vaak sterker: ze moeten bij een botsing klappen opvangen tot wel 15x het lichaamsgewicht (bron: http://www.vlaamsbrabant.be/binaries/basiswetten_fysica_bivv_tcm5-72181.pdf)

Dus bij een hond van 20 kilo betekent dit een gewicht van: 300 kilo !!

Dus bedenk je ook dat het onmogelijk is om je hondje veilig vast te houden in de auto (evenals met baby’s), bij een botsing vraagt het vasthouden van een baby om de kracht die het je kost om 80 kilo op te tillen: er zijn niet zoveel mensen die dat in een flits kunnen… dus wees ook bij je hond niet te overmoedig en zorg dat je hond veilig mee kan reizen.

Eet-en drinkbakjes. Het mooiste is als je hond op reis en op vakantie uit zijn vertrouwde bakjes kan eten en drinken. Maar als dit niet lukt kan je je hond voor de reis alvast laten wennen aan de nieuwe reisbakjes. Zorg er in ieder geval voor dat je altijd een klein bakje (of uitvouwbaar bakje) bij je hebt om je hond water te kunnen geven. Het voer is minder belangrijk: maar je hond moet blijven drinken. Ideaal is als je ook een fles water mee kunt nemen. Kraanwater uit Nederland of een fles water uit de winkel. Bedenk dat water onderweg vaak niet te drinken is, vol zit met chemicaliën of erger: met bacteriën. En ik weet: veel honden drinken uit de smerigste sloot of poel… het voelt dan raar om een fles Spa te kopen voor je hond: maar je wilt juist tijdens een reis niet dat je hond last krijgt van zijn buik of misschien wel diarree krijgt, toch?!

Ook in het buitenland is het belangrijk extra voorzichtig te zijn met water. Zelfs in de landen om ons heen, bijvoorbeeld: het laten drinken uit plassen of vijvertjes kan zeer risicovol zijn voor het oplopen van de ‘ziekte van weil’. Deze komt in Nederland niet zoveel voor, maar in andere Europese landen wel (Duitsland, Frankrijk, etc…)

Papieren van je hond: neem altijd zijn paspoort mee, en zorg dat de informatie up-to-date is. Eerder in dit artikel heb ik geschreven over de noodzakelijke entingen en een eventuele gezondheidsverklaring.

Medicijnen: Als je hond medicijnen krijgt: neem je deze natuurlijk mee (mits de hoeveelheden acceptabel zijn).. neem eventueel een extra recept of briefje van je dierenarts mee, zodat je in het buitenland bij een dierenarts gemakkelijk dit medicijn bij kunt halen (mocht het nodig zijn). Toegegeven: dit laatste heb ik ook niet altijd gedaan: het hangt ook af van hoe noodzakelijk het medicijn (dagelijks) is voor je hond en hoe moeilijk het te verkrijgen is. Een reguliere pijnstiller is bijvoorbeeld niet zo ingewikkeld, en zullen de meeste dierenartsen vrij makkelijk meegeven (na kort onderzoek).

Mandje, kleedje of kussen: het fijnste is natuurlijk dat je hond zijn eigen bedje meekrijgt op vakantie. Maar als je hond in een ander bed zal slapen is het goed om je hond vooraf te laten wennen aan dit andere bed, of om je hond te laten wennen aan een dekentje dat je meeneemt voor in zijn vakantiebed. Pas op met dikke warme kussens en bedden in de reisbench als je door warme landen reist: het is voor de hond vaak al extra lastig om zijn warmte kwijt te kunnen: dus een warm kussen in zijn bench helpt dan meestal niet.

Handdoeken: ideaal om enkele (oude) handdoeken in de auto te leggen. Praktisch voor vieze pootjes of andere situaties. Ook bij het reizen met vliegtuig of trein neem ik altijd een extra handdoek mee. Mijn ervaring is dat mijn hond tijdens het vliegen meer haar verliest dan normaal (toch wat stress waarschijnlijk) en dan is het prettig als hij op de grond op een handdoek kan liggen (zodat we minder haar achterlaten onderweg )

Poepzakjes: altijd nodig, dus neem voldoende mee en zorg dat in iedere jas of tas een rolletje zit zodat je nooit erom verlegen komt. Ze zijn niet overal even makkelijk verkrijgbaar, dus het is jammer van je vakantie-tijd als je elders de winkels af moet voor zoiets raars als poepzakjes ;)

Voer: ideaal is als je hond zijn eigen vertrouwde voer kan blijven eten op vakantie. Of misschien kan je je hond voor de reis al laten wennen aan het voer dat hij tijdens de reis (of vakantie) gaat krijgen. Kortom: bereid je, waar mogelijk, voor zodat de verschillen zo klein mogelijk blijven: vooral tijdens het reizen (bedenk dat wisselen van voer vaak de eerste dagen leidt tot andere ontlasting, diarree of obstipatie en dat wil je niet tijdens het reizen natuurlijk).

Als je hond vers voer gewend is, is het vaak zoeken naar alternatieven voor tijdens de reis. Gelukkig zijn er verschillende mogelijkheden: zoals ingeblikt puur voer, gedroogd vlees of dergelijke samenstellingen. Wil je voor de eerste dagen vers vlees meenemen (ingevroren in de koelbox bijvoorbeeld): check dan ook goed wat de douane-bepalingen zijn van de landen waar je doorheen reist: soms mag je geen of amper vers vlees mee naar binnen nemen…

Met brokken is het vaak makkelijker om wat brokken mee te nemen voor de eerste dagen. Ter plekke is vaak ook een goede brok te verkrijgen (zoek vooraf even op internet): en je kan de eerste dagen je hond langzaam overzetten door te mixen met de vertrouwde brokken die je hebt meegenomen.

Snacks en koekjes: natuurlijk neem je wat lekkers mee voor onderweg en eventueel ter plaatse. Een paar heerlijke kluifjes, voldoende koekjes of andere lekkernijen maken het voor je hond ook een feestje natuurlijk, en het kan je enorm helpen op stressvolle momenten.

Speeltjes: neem een paar favoriete speeltjes mee zodat je hond ook zijn ‘vertrouwde’ thuis bij zich heeft. Kies vooral praktisch: liever geen zware rubber stuiterballen als je op een hotelkamer (met benedenburen) verblijft. Of liever geen frisbee als je waarschijnlijk toch nergens mag gooien (en je hond los kan laten rennen). Maar knuffels, kauwspeeltjes en zeker een goede Kong zijn onmisbaar tijdens vakanties En soms moet je creatief zijn: zo vloog ik de eerste met mijn signaalhond in de cabine: en mijn hond had het liefst een balletje in zijn bek vast (vooral tijdens spannende situaties). Stom van mij: we zaten op de eerste rij in het vliegtuig toen tijdens het opstijgen mijn hond zijn bal liet vallen… je kan je misschien voorstellen waar die bal heen rolde…. (rij 24 heeft ie gehaald, echt waar!)… Enfin een stressvolle hond die zijn bal wilde halen en een baasje met een rood hoofd van schaamte Zie je het voor je ?

De vliegreizen daarna zat er keurig een touwtje aan de bal (en dat touwtje was verankerd aan mijn veiligheidsgordel)

Tot slot nog een praktische tip voor noodgevallen: zorg dat je een paar goede foto’s van je hond bij je hebt: foto’s waarop je hond goed te zien is qua formaat, kleur en dergelijke. Mocht in het meest nare geval je hond kwijt zijn: dan heb je altijd een goede foto bij je om instanties en meezoekende mensen te laten zien. Gelukkig hebben we tegenwoordig vaak een paar goede foto’s op onze smartphone, maar het is slim om er even over na te denken (en dan meteen weer te vergeten: want natuurlijk gaan we er niet vanuit dat je hond wegloopt)

En naast al deze tips die je zeker gaan helpen voor een heerlijke ontspannen reis en verblijf met je hond, wens ik je vooral superveel plezier!

Mijn ervaring is, als je goed voorbereid gaat, en zelf zo relaxed mogelijk blijft: het komt namelijk altijd wel weer goed… is het een superleuke ervaring om je hond bij je te hebben als je naar mooie plekken op de wereld reist.

Goede reis veel plezier en maak vooral mooie herinneringen, én mooie foto's!!

De tips in een praktische checklist: >> Download hier….

Reactie plaatsen