Verhuizen!! Nu alweer ?! Verbijsterd keken we elkaar aan. Dit was niet gepland, maar we wilden avontuur. Dus we krijgen avontuur.
Toegegeven, we moesten even slikken toen de werkgever van manlief een verhuizing naar Chili voorstelde. We hadden immer net de sleutel van onze woning in Zuid-Duitsland in onze handen.
Tuurlijk, Chili is een avontuur, en dat wilden we graag. Dus geen twijfel, en de verhuisdozen niet allemaal uitpakken. Binnen 3 maanden zaten we in het vliegtuig naar Santiago. Het hele gezin, dus ook onze hond, en dat vraagt wat. Hoe doe je dat? Internationaal verhuizen met je hond?
Deze stap is onze 5de internationale verhuizing. Ben ik dan een expert? Mwah, nou ja. Ja, eigenlijk wel. Ook onze hond is ervaren met 5 internationale verhuizingen in zijn 7 1/2 jaar. Door heel Europa: Engeland, Duitsland, Polen en nu ook een fiks eind weg naar Chili.
Verhuizen betekent stress. Altijd. Ik ben zelf van de grondige voorbereiding, maar ook dan is er altijd iets wat misgaat. Of stukgaat. Of verdwijnt.
Nou ja, dat laatste is ook een zekerheid. En niet altijd erg: eindelijk verlost van die lelijke vaas. Reden genoeg om een nieuwe tafel of lamp te kopen. En uiteindelijk: Ach, het zijn ook maar spullen.
Nu hoor ik je denken:
lekker, je hoeft zelf geen doos te sjouwen. Hoezo stress ?
Nou, probeer je je voor te stellen: op de verhuisdag komen 5 stoere kerels je huis binnen. Stapels kartonnen dozen volgen. En binnen 10 minuten staat een man je glasservies in te pakken, en probeert een ander met zijn grove kolenschoppen al je truitjes en rokjes in een doos te krijgen.
No worries,
ik pak alles wat op lingerie lijkt zelf in. Ik krijg het al warm bij het idee: heb ik achter in die kast niet nog een Shapeware onderjurkje laten slingeren? Dat ding dat -5 kilo belooft? Pfew, ik moet er niet aan denken dat Mr Kolenschop het staat in te pakken.
En dat is nog maar het begin van het avontuur.
Gelukkig blijkt achteraf alles mee te vallen. Als je met je vertrouwde koffiemok op je eigen bankje in een ander land zit, ziet het er weer helemaal leuk uit.
Tips voor verhuizen met je hond:
Zover voor ons. Maar hoe zit het dan met de hond? Wilson is inmiddels ook ervaren, en ik grap wel eens dat ik het jammer vindt dat hij in zijn Petpaspoort geen landenstempels krijgt.
Maar voor hem betekent verhuizen ook stress. En dat wil ik minimaliseren. Hoe? Nou, ik heb wel wat tips voor je:
1. Zorg voor een hond-vriendelijk nieuw huis. Open deur? Jazeker, maar wel een belangrijke. Als je de kans hebt: bedenk wat het leven voor je hond ook leuker en makkelijker maakt. Ons wensenlijstje: Geen trappen, een tuin of minstens een parkje in de straat, Uitlaatmogelijkheid voor de deur (voor de late avond-plas), geschikte vloer, voldoende plek voor een riante hondenmand en een koele ligplek.
2. In wat voor wereld kom je? Kan je daar ’s avonds nog rondwandelen? Of is het veiliger om de laatste plas voor de deur / in de tuin te laten doen? Is het te warm voor een lange middagwandeling? Hoe vinden de stadsgenoten jouw grote Duitse Herder? Wat zijn de regels? Aanlijnplicht, muilkorf, papieren, verzekeringen? Lees vooraf alles wat je kan over de stad waar je gaat wonen. Of stuur een mailtje met vragen aan de lokale dierenbescherming, hondenschool, of gemeente.
3. Regel alle gezondheidspapieren en stempels ruim van te voren. Internet staat bol van informatie, maar check vooral bij de ambassade van het betreffende land wat de formele invoer-eisen zijn. Een stempel te weinig? En je kan je hond voor de grens achterlaten of terugkeren. In het buitenland zijn stempels en handtekeningen het allerbelangrijkst. Tip? Zorg voor zoveel mogelijk documenten die er officieel uitzien met stempels en handtekeningen. Veel beambten zijn onder de indruk als je een stapel papieren kunt overleggen. En natuurlijk zorg je dat de entingen en papieren in orde zijn. Maar een gezondheidsverklaring in 3 talen, met 6 stempels is geen overbodige luxe. De vereisten per land zijn duidelijk beschreven op de website van het Licg.
4. Wat voor hondenvoer kan je daar krijgen? Wilson kreeg in Europa altijd Vers voer (een bevroren vleesmix). Maar in Chili lijkt dat onvindbaar. Ik wilde deze verandering niet in de verhuisweek, dus kreeg Wilson in Duitsland al brokken, van een merk dat ook in Chili verkrijgbaar is. Geen vlees meer?! Jawel! Maar nu even niet: ik heb nog wat tijd nodig om te weten waar ik geschikt vlees voor hem kan kopen. Dus nu de vertrouwde brok.
5. Hoe gaat zijn dagritme er daar uitzien? Probeer vooraf te bedenken hoe het ritme van je hond zal zijn. En begin vanaf 3 weken voor je vertrek al zo te leven. Wij vertrokken eind december naar Chili, hartje zomer dus. En met 32 graden te warm voor een lange middagwandeling. Daarom dus een vroege ochtend én late avondwandeling. Gelukkig konden we dit ritme al starten in Duitsland. Net zoals het eet-ritme en slaapritme.
6. Bal, kluif, voerbak en bed. 4x Check! Honden zijn net mensen, ze willen zich graag vertrouwd voelen. Dus ik neem mijn rugzak mee met mijn vertrouwde spulletjes (onnodige dingen, ik weet het!) En voor mijn hond is zijn favoriete bal, zijn eigen plastic reis-voerbak, en reisbed vertrouwd. Natuurlijk leeft hij al 3 weken voor de verhuisdag met dit reisbed en voerbakken. Dus dat gaat moeiteloos over. Zeker met een verre verhuizing is dat belangrijk: de vrachtwagen met zijn hondenmand en andere spulletjes is 6 weken onderweg!
7. De belangrijkste tip: begrijp je hond. Het is voor hem helemaal vreemd: de wereld is anders, ruikt anders, de honden in de buurt reageren anders, de mensen ook. Dus snap het als hij ineens niet meer zo zelfverzekerd is. Als het eng is om in het donker naar buiten te gaan. Als hij ineens weer letterlijk aan je ‘rokken hangt’. Dus behandel hem weer tijdelijk als een pup: geef hem steun, laat hem niet meteen alleen achter in het nieuwe, vreemde huis, geef hem aandacht en rust, en bovenal: ben er voor hem. Voor je het weet zit je samen in een nieuw leefritme, in een nieuw land.
Wat een avontuur !
